Als coassistent kijk je overal in het ziekenhuis mee. Je kijkt mee op de afdeling, waar patiënten opgenomen liggen omdat ze zorg nodig hebben. Je kan soms je eigen patiënten zien op de Spoedeisende Hulp en afhankelijk van het specialisme kan je ook mee naar de operatiekamer. Wat veel (vrijwel alle) specialisme gemeen hebben, is de polikliniek, oftewel het spreekuur. Hierbij komen de patiënten langs bij de arts met een bepaalde lichamelijke (of mentale) klacht. Door de klacht goed uit te vragen en lichamelijk onderzoek te doen, kan de arts wellicht al een diagnose stellen of bepalen welk aanvullend onderzoek er nog gedaan moet worden. Dit kan bijvoorbeeld bestaan uit bloedonderzoek of aanvullende scans.
Lees verder “7 redenen waarom ik van spreekuur hou”Categorie: Geneeskunde
Afstuderen in corona tijd
Op vrijdag 28 mei was het dan eindelijk zover: ik mocht de eed van Hippocrates afleggen en mijn diploma’s in ontvangst nemen. Helaas gaan er in deze tijden veel dingen anders en zo ook mijn afstudeerceremonie.
Lees verder “Afstuderen in corona tijd”Pinkeltje in het ziekenhuis
Een paar weken geleden deed ik een trombolyse opvang. Voor diegene die denkt – wat spreekt ze nou weer voor geheimtaal: dit is de beoordeling van een patiënt met een beroerte, waarbij alles heel snel moet, want: time = brain. Dit betekent: hoe sneller je bent, hoe meer hersenweefsel je nog kunt redden. Ik was de dokter en samen met twee mannelijke verpleegkundigen (beiden langer dan één meter tachtig) en een mannelijke coassistent van één meter vijfennegentig deed ik de eerste opvang. Ik ben zelf ongeveer één meter vijfenzestig- je kan je wel voorstellen dat ik me naast die gigantische mannen net Pinkeltje voelde.
Lees verder “Pinkeltje in het ziekenhuis”Update over mijn doktersleven
Wanneer je begint aan een nieuwe baan, is er altijd een periode waarin je een heleboel ‘eerste keren’ mee maakt. De eerste keer op de afdeling, de eerste keer op de spoedeisende hulp, de eerste lumbaalpunctie, de eerste keer weekenddiensten en de eerste keer nachtdiensten. Inmiddels heb ik alle aspecten van het werken als arts nu voor een eerste keer meegemaakt. Ik heb wat dat betreft dus niet veel eerste keren meer om over te vertellen, maar ik wilde toch een update geven over hoe het nu gaat.
Lees verder “Update over mijn doktersleven”De allereerste avond & nachtdiensten
Voor alles een eerste keer, zo ook voor avond- en nachtdiensten. Voor ons zijn de avonddiensten van 16:30 tot 00:00 ‘s nachts. Daarna doen we een bereikbaarheidsdienst tot 8 uur. Dit houdt in dat alle telefoontjes en vragen direct naar de neuroloog gaan. Wij slapen wel in het ziekenhuis en in het geval dat er wat gedaan moet worden, worden we gebeld door de neuroloog en moeten we eruit.
Lees verder “De allereerste avond & nachtdiensten”Ik begin te wennen…
Mijn derde ‘week’ als arts in het Ikazia ziekenhuis begon ik me toch wel wat meer dokter te voelen: ik stelde me zelfs een paar keer daadwerkelijk voor als dokter de Jong! Deze week stond ik maar twee dagen ingeroosterd, ook al voelde het toch alsof ik een hele week heb gewerkt – die twee dagen waren erg druk en er kwam later nog een derde dag bij.
Lees verder “Ik begin te wennen…”Mijn eerste week op de Spoedeisende Hulp
De eerste week waarin ik als arts werkte, vloog voorbij. Ik was in de vertrouwde omgeving van de afdeling, wat allemaal heel goed ging tijdens mijn oudste coschap en ook tijdens mijn eerste week als arts heel vertrouwd aanvoelde.
Lees verder “Mijn eerste week op de Spoedeisende Hulp”Mijn eerste week als dokter de Jong
Vorige week schreef ik over mijn onzekerheden en zenuwen voor de allereerste week waarin ik werkte als arts. Inmiddels heb ik die week erop zitten en… het viel me alleszins mee.
Lees verder “Mijn eerste week als dokter de Jong”Van de laatste dag coassistent naar de eerste dag als dokter…
De laatste keer dat ik zo zenuwachtig was, is lang geleden. Morgen is mijn allereerste dag als ‘echte’ dokter. Morgen zal ik zelf verantwoordelijk zijn. Er is geen back-up, niemand zal over mijn schouder meekijken om te zien of ik wel het juiste in het dossier opschrijf. Als iemand me ‘dokter de Jong’ noemt, moet ik mijn instant-reactie “maar ik ben nog geen echte dokter” gaan onderdrukken. Het ene moment kan ik niet wachten om zelf te mogen dokteren, het andere moment wil ik het liefste in het hoekje van mijn bed kruipen en de deken tot over mijn hoofd optrekken. Wie heeft in hemelsnaam bedacht dat ik mensen mag gaan ‘genezen’?
Lees verder “Van de laatste dag coassistent naar de eerste dag als dokter…”Eindelijk dokter de Jong!
Ik weet dat een blog niet heel lang hoort te zijn. Maar over het belangrijkste doel van mijn lijst, het belangrijkste doel van mijn hele leven tot nu toe, vind ik dat ik wel wat woorden mag wijden.
Lees verder “Eindelijk dokter de Jong!”