Ken je die grap over die hardloper die trainde voor de marathon? Die ging niet door… Helaas was dit voor mij (en vele andere lopers) wel zo. Corona heeft natuurlijk veel meer en veel ernstige gevolgen, maar ik wil graag een stukje schrijven over hoe het trainen en het hardlopen de laatste tijd gaat. En het verhaal van de marathon hoort hier echt wel bij.
Doorgaan met het lezen van “Motivatie gevraagd!”De eerste week waarin ik als arts werkte, vloog voorbij. Ik was in de vertrouwde omgeving van de afdeling, wat allemaal heel goed ging tijdens mijn oudste coschap en ook tijdens mijn eerste week als arts heel vertrouwd aanvoelde.
Doorgaan met het lezen van “Mijn eerste week op de Spoedeisende Hulp”
Vorige week schreef ik over mijn onzekerheden en zenuwen voor de allereerste week waarin ik werkte als arts. Inmiddels heb ik die week erop zitten en… het viel me alleszins mee.
Doorgaan met het lezen van “Mijn eerste week als dokter de Jong”
De laatste keer dat ik zo zenuwachtig was, is lang geleden. Morgen is mijn allereerste dag als ‘echte’ dokter. Morgen zal ik zelf verantwoordelijk zijn. Er is geen back-up, niemand zal over mijn schouder meekijken om te zien of ik wel het juiste in het dossier opschrijf. Als iemand me ‘dokter de Jong’ noemt, moet ik mijn instant-reactie “maar ik ben nog geen echte dokter” gaan onderdrukken. Het ene moment kan ik niet wachten om zelf te mogen dokteren, het andere moment wil ik het liefste in het hoekje van mijn bed kruipen en de deken tot over mijn hoofd optrekken. Wie heeft in hemelsnaam bedacht dat ik mensen mag gaan ‘genezen’?
Doorgaan met het lezen van “Van de laatste dag coassistent naar de eerste dag als dokter…”Eerder schreef ik dat ik mijn wol heb uitgezocht. Sindsdien ben ik flink aan de slag gegaan met verschillende projecten: ik heb een aantal pomponnetjes gemaakt voor een project, waar ik ook snel over hoop te schrijven en ik heb één van de projecten inmiddels afgemaakt: de sjaal voor mijn oom.
Doorgaan met het lezen van “Project – warme sjaal”
Ik weet dat een blog niet heel lang hoort te zijn. Maar over het belangrijkste doel van mijn lijst, het belangrijkste doel van mijn hele leven tot nu toe, vind ik dat ik wel wat woorden mag wijden.
Doorgaan met het lezen van “Eindelijk dokter de Jong!”Intervisie
Mijn coschappen werden afgewisseld met blokken onderwijs over de coschappen die daarna zouden komen. Dit was niet alleen een fijne voorbereiding voor die coschappen, maar hierin was er ook altijd de tijd om samen met mijn studiegroep de afgelopen coschappen te bespreken. Dit was super gezellig, ik heb de meest fijne studiegroep gehad die ik me maar kon wensen. Er was ruimte om mooie ervaringen te bespreken, maar ook konden we bizarre situaties die ons gebeurden met de rest delen. Dit deden we in de lessen die “Intervisie” genoemd werden. We bespraken hoe we het hadden gevonden en wat we allemaal hadden meegemaakt. We hadden zo’n les na elk coschap blok. Na het eerste coschap, Interne Geneeskunde, vertelde ik een verhaal, wat daarna bij elke intervisie-les terugkwam. Ik hoorde dat het verhaal niet alleen in mijn studiegroep is gebleven, maar dat ook andere coassistenten ervan hadden gehoord. Achteraf is het een heel grappig verhaal, maar op dat moment vond ik het niet zo leuk. Toch wil ik het ook graag met jullie delen.
Doorgaan met het lezen van “Het stepverhaal”
Ik ben eigenlijk altijd al met creatieve dingen bezig geweest, zo hou ik heel erg van tekenen, schrijven en andere vormen van creatief bezig zijn. Een vorm hiervan is handwerk, zoals haken en breien. Haken gaat bij mij wat sneller dan breien, vandaar dat ik dat liever doe.
Doorgaan met het lezen van “Frontline Hero Bear”Dit boek gaat over Jean Perdu, een literair apotheker. Hij schrijft geen medicijnen voor, maar boeken. Hij schrijft deze voor allerlei situaties voor, bijvoorbeeld voor wanneer je gewoon even zin hebt om een potje te janken. Hij geneest mensen, maar kan zichzelf niet genezen: hij heeft al lange tijd last van liefdesverdriet. Zijn geliefde heeft een brief voor hem achtergelaten, maar deze heeft hij nooit opengemaakt.
Doorgaan met het lezen van “Recensie: Nina George – The Little Paris Bookshop”
Maandag 25 januari
Ik stond niet heel fris op vanochtend. Ik heb altijd veel last van droge lucht, wanneer de verwarming aan staat, en werd dus met een droge keel wakker. Ook moest ik van een avonddienst-ritme weer over naar een ochtenddienst-ritme. Hier ben ik altijd heel erg vermoeid door. Ik had nergens zin in vandaag, maar uiteindelijk heb ik op de poli nog redelijk wat patiënten kunnen zien; hier is het fijn dat je tussen de patiënten door gewoon tijd hebt om even een kopje koffie te pakken en de patiënt rustig voor te bereiden. Ik voel me altijd heel zwak door slaaptekort. Ik laste qua sporten dus maar een extra rustdag in vandaag.
Doorgaan met het lezen van “Have A Good Winter Run – week 3”
